Birisine tutuldugumuz oldugumuz zaman anlarız ki o aşkmış, hemde vazgeçilmez bir aşk, işte o zaman aklımıza gelir kim oldugumuz, nerden geldigimiz onun için degil bi şey yapmak canımızı verebilecek kadar baglanırız ona, belki gerçek işimizi bile unuturuz, kör oluruz resmen, yalnız kalana gelince o hiç bir zaman mutlu olamaz, hep başkalarını rahatsız ederek geçici sevindirir kendini ama hiç bir zaman bulamaz layıgını,  sekse gelince evlenmeden yapanlar vardır ki; onlar edepsizlerin ta  kendileridir. Çünkü zina işlemiş olurlar ve o da çok günah dinimizce çok sakıncalı, ilişki ama hangi biriyle olan ilişkimiz, dünya işleriyle mi eşimizle mi, dostlarımızla mı, evlatlarımızla mı ? Bunlarla ugraşırken unuturuz kendimizi o boş çukura düşüveririz bir anda anlarız ki o zaman biz biz degiliz ve diger tüm işlerimizde başarısız olmuşuz. Yaşlanırız ölürüz, yaşlanmadansa ölür ölür diriliriz, sırf o mutlu olsun diye yeri gelir, gözlerinin içine baka baka yalan söyleriz işte o zaman anlarız ki; biz gerçekten kendimizi kaybetmişiz ! Unutma, unutturma sev ama aşık olma o ateşin içinde binlerce kez sen yanma! Duyan, duymayana duyursun, okumayan da kalmasın! Hayırlı günler dilerim. Herkese